စုန္းမ်ိဳးအျပား

စုန္းမ်ိဳး ၇-ပါး၊ တစ္နည္း ၇၈-ပါး။ ။ ဤ၌ ေလာကီဟူးရားမႏၲန္က်မ္းတို႔တြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကရာ သင့္ေလ်ာ္ရာကိုသာ ေဖၚျပလိုက္သည္။
(၁) ေျခစုန္း၊ ၎င္းကားသစ္သီးသစ္ပြင့္ကိုစားသည္။ ေျခကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေျခရာကိုေသာ္လည္းေကာင္းကိုယ္တိုင္ကိုင္ရမွ ဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'ရြာသူ'ဟု သမုတ္သည္။
(၂) ေခါင္းစုန္း၊ ၎င္းကား သစ္သီးမွည့္အခ်ိဳအခ်ဥ္ကိုစားသည္။ အရိပ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေျခရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္ထိရမွဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'နဖားထပ္'ဟု သမုတ္သည္။
(၃) ကိုယ္စုန္း၊ ၎င္းကား မစင္ေခ်းေျခာက္ကိုစားသည္။ ေျခရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အရိပ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ကိုယ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္ထိရမွဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'ဆင္ကြပ္'ဟု သမုတ္သည္။
(၄) ေမာက္လံုးစုန္း၊ ၎င္းကား အေသြး၊ အသား၊ အေရကိုစားသည္။ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ရ ထိရ နမ္း႐ႈပ္ရမွဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'စုန္း'ဟု သမုတ္သည္။
(၅) ေမာက္ျပားစုန္း၊ ၎င္းကား အအူ အသည္း အျမစ္တို႔ကိုစားသည္။ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ရ ထိရ နမ္း႐ႈပ္ရမွ ဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'ရြာသမီး'ဟု သမုတ္သည္။
(၆) အိန္႔တလိမ့္စုန္း၊ ၎င္းကား အေၾကာ္ အေလွာ္ အစိမ့္ အအိမ့္တို႔ကိုစားသည္။ အမည္နာမကိုသိမွ မိမိလက္ေအာက္ရွိ ၃၇-မင္းနတ္တို႔ကို ေစပါး ခိုင္းခန္႔ ဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'ေဇာ္ဂနီ'ဟု သမုတ္သည္။
(၇) ကေ၀ေျမာက္စုန္း၊ ၎င္းကား လူေသြး လူသား လူ႐ိုးတို႔ကိုစားသည္။ အမည္နာမကိုသိက မိမိလက္ေအာက္ရွိ နတ္တို႔ကို ေစပါးခိုင္းခန္႔ဖမ္းစားႏိုင္သည္။ ၎င္းကို 'ကေ၀'ဟု သမုတ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။
ေျခစုန္း ေခါင္းစုန္း ကိုယ္စုန္း ၎င္းသံုးေယာက္တို႔ကား ေသေအာင္မဖမ္းစား၊ မႀကံစည္ႏိုင္ၾကကုန္။
ေမာက္လံုး၊ ေမာက္ျပား၊ အိန့္တလိမ့္၊ ကေ၀ေျမာက္ ၎င္းေလးေယာက္ေသာစုန္းတို႔ကား သူ႔ကိုေသေအာင္ ဖမ္းစားႀကံစည္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးသတၱိရွိၾကကုန္၏။
ထိုမွတပါး- အျခားစုန္းအမ်ိဳး ၆၆-ပါး၊
ဗူးသြင္းစုန္းမ်ိဳး ၇-ပါး၊
ကာကနီ ေဇာ္ဂနီစုန္းမ်ိဳး ၅-ပါး၊
ေပါင္း ၇၈-ပါးေသာ အေၾကာင္းအရာအက်ယ္ကို "ေလာကီ အဂၤုတၱိဳရ္ က်မ္းရင္းႀကီး"မွာ ႐ႈပါကုန္